Horizont (stratigrafie)

Een horizont is in de stratigrafie een kenmerkende scheiding in de opeenvolging van gesteentelagen. Een horizont kan ofwel een duidelijke verandering in de lithologie zijn tussen opeenvolgende sedimentaire of vulkanische lagen, of het kan een duidelijk onderscheidbare dunne laag of bed zijn met een karakteristieke lithologie of fossiele inhoud.^[1] Aslagen van vulkaanuitbarstingen zijn vaak kenmerkende horizonten, maar ook stormen, overstromingen, meteorietinslagen en tsunami's kunnen kenmerkende lagen of erosievlakken (hiaten) in een opeenvolging van gesteentelagen achterlaten. Een horizont kan ook door een gebeurtenis van langere duur vormen, zoals de transgressie van een binnenzee of een klimaatsverandering, zoals het verschil tussen een glaciaal en een interglaciaal.

Bij de interpretatie van seismische reflectiegegevens zijn horizonten de reflectoren (of seismische gebeurtenissen) die in individuele profielen worden gekozen. Deze reflectoren vertegenwoordigen een verandering in materiaal-eigenschappen tussen twee gesteentelagen, in het bijzonder de seismische snelheid en dichtheid.^[2] Ze kunnen veranderingen in de dichtheid van het materiaal en de samenstelling ervan en de druk waaronder het werd geproduceerd vertegenwoordigen. Zo veranderen niet alleen de eigenschappen, maar ook de vormingscondities en andere verschillen in het gesteente. Horizonten kunnen soms zeer prominent zijn, zoals zichtbare veranderingen in rotswanden, tot uiterst subtiele chemische verschillen.

1. ↑ Rey, J. (2008). Stratigraphy: Terminology and Practice. Editions OPHRYS, "Stratigraphy: Foundations and Perspectives", p. 10. ISBN 9782710809104. Gearchiveerd op 3 augustus 2023. Geraadpleegd op 6 november 2021.
2. ↑ Schlumberger Limited, horizon. Oilfield Glossary (2013). Geraadpleegd op 6 november 2021.